- karabūzyti
- karabū̃zyti, -ija, -ijo tr. barti, įkyriai kalbėti, raginti: Motina karabū̃zijo ir karabū̃zijo savo vaikus, kad mokytųs Varn. Mane visi karabūzija Yl. Karabū̃zyk tu aną nors kartą iš namų Skd.
Dictionary of the Lithuanian Language.
Dictionary of the Lithuanian Language.
iškarabūzyti — iškarabū̃zyti tr. išvaryti, išguiti: Iškarabūzijo kai šunį iš kamaros Vdk. karabūzyti; įkarabūzyti; iškarabūzyti; prakarabūzyti; prikarabūzyti; užkarabūzyti … Dictionary of the Lithuanian Language
prakarabūzyti — prakarabū̃zyti tr.: Anos prakarabū̃zys tą davatką, t. y. išvaksys J. karabūzyti; įkarabūzyti; iškarabūzyti; prakarabūzyti; prikarabūzyti; užkarabūzyti … Dictionary of the Lithuanian Language
prikarabūzyti — prikarabū̃zyti tr. priraginti, prikelti: Ar tu aną prikarabū̃zijai pusryčių? Skd. karabūzyti; įkarabūzyti; iškarabūzyti; prakarabūzyti; prikarabūzyti; užkarabūzyti … Dictionary of the Lithuanian Language
užkarabūzyti — užkarabū̃zyti tr. užguiti, užgraužti: Sesuo karabū̃zyte užkarabū̃zys tave, jeigu taip pasakysi J. Tu visai aną užkarabū̃zysi Als. | Užkarabūzijo (užmušė) pačią tas pijokas amžinasis Šts. karabūzyti; įkarabūzyti; iškarabūzyti; prakarabūzyti;… … Dictionary of the Lithuanian Language
įkarabūzyti — įkarabū̃zyti tr. įbarti: Vaikus reikia gerai įkarabū̃zyti (įsakyti jiems) Šts. karabūzyti; įkarabūzyti; iškarabūzyti; prakarabūzyti; prikarabūzyti; užkarabūzyti … Dictionary of the Lithuanian Language